10 راه برای اینکه برنامه‌نویس بدی باشیم!

10 راه برای اینکه برنامه‌نویس بدی باشیم!

امروز توی آی کد آکادمی می‌خوایم با یه دید متفاوت به برنامه‌نویسی نگاه کنیم و از زاویه‌ای سرگرم‌کننده بررسی کنیم که چه چیزهایی می‌تونه یه برنامه‌نویس رو به یه برنامه‌نویس “بد” تبدیل کنه! البته هدف ما این نیست که کسی رو به مسیر اشتباه بکشونیم، بلکه می‌خوایم با بیان اشتباهات رایجی که هر برنامه‌نویس ممکنه بهشون دچار بشه، کمک کنیم از این اشتباهات فاصله بگیریم. پس اگر دوست دارید بدونید چه کارهایی رو نباید انجام بدید، با ما همراه باشید!

1.تفکر احساسی

یکی از راه‌های سریع برای تبدیل شدن به یک برنامه‌نویس بد اینه که دنیای صفر و یک رو با احساسات خودت رنگ‌آمیزی کنی. این دسته از برنامه‌نویس‌ها معمولاً جملاتی می‌گن مثل: «خیلی ناراحتم که برنامه‌ام کار نمی‌کنه؛ هر چی باهاش حرف زدم، باز هم جواب نمی‌ده» یا «احساس می‌کنم کدم درسته، ولی نمی‌دونم چرا جواب نمی‌ده» و حتی «هر روز برای برنامم کتاب می‌خونم و سعی می‌کنم دوست خوبی براش باشم، اما باز هم ازم خوشش نمیاد؛ هر بار که سعی می‌کنم بهش متصل شم، یه خطای عجیب می‌ده!»

2.اولین مظنون؛ کمپایلر یا مفسر!

یک برنامه‌نویس بد، به جای بررسی کد خودش، همیشه اولین ایراد رو از کامپایلر یا مفسر می‌گیره. معمولاً این جمله رو می‌شنوید: «کد من درسته، فکر می‌کنم یه بهینه‌سازی توی کامپایلر یا مفسر باعث این مشکل شده. بذار یه نگاهی به تنظیمات کامپایلر بندازم.»

3.اول شلیک میکند، بعد فکر میکند…

برنامه‌نویس بد وقتی با مشکلی مواجه می‌شود، بلافاصله به فکر پیدا کردن راه‌حل می‌افتد، بدون اینکه به خودش زحمت بدهد ابتدا مشکل رو بررسی و تحلیل کند. از دید او، دیباگ کردن کار اضافی‌ای هست که نیازی بهش نیست. یه برنامه‌نویس واقعاً بد حتی ممکنه راه‌حلش رو بدون اطمینان از وجود مشکل وارد کد کنه و با این کار، افتخار «کمترین زمان بین گزارش باگ تا ثبت تغییرات در مخزن سورس‌کد» رو هم به نام خودش ثبت کنه! با این کار، او همچنین جایزه‌ی “کمترین زمان از ساخت جدید پس از ثبت تغییرات تا باقی ماندن باگ بدون اصلاح” رو هم از آن خود می‌کند!

4.از کدی استفاده می‌کند که نمی‌فهمد

بهترین دوست یک برنامه‌نویس بد، Ctrl-C و Ctrl-V هست. او زیاد به اینکه کد از کجا آمده یا چه کاری انجام می‌دهد اهمیتی نمی‌دهد. اگر کدی رو ببینه که در جای دیگه به درستی کار می‌کند، با خود می‌گوید که این کد حتماً در هر جا کار خواهد کرد.

5.سخت‌کوش است

باید سخت‌کوش باشه، چون باید باگ‌هایی رو که خودش ایجاد کرده، اصلاح کنه. ساعت‌های بی‌پایانی رو صرف تلاش برای حل مشکلات می‌کنه و در تلاشه تا باگ‌ها رو رفع کنه. از طرف دیگه، برنامه‌نویس‌های خوب معمولاً تنبل‌ترین افراد هستند. اون‌ها برای جلوگیری از انجام یک کار، ۱۰ برابر بیشتر کار می‌کنند، مخصوصاً اگر فکر کنند که اون یک کار ممکنه بعدها دوباره به عنوان یک مشکل جدید مطرح بشه. ترجیح می‌دهند وقت آزادشون رو صرف خوندن و بحث توی انجمن ها و گروه ها کنن…

6.در صلح درونی با دنیای اطرافش است

برنامه‌نویس بد به طور ذاتی از وضعیت دنیای اطرافش راضی است و چطور کارها پیش می‌رود. او ترجیح می‌دهد به نظم و وضعیت موجود سوالی نداشته باشد. ممکنه سال‌ها از یک سیستم ساخت استفاده کرده باشد، اما نمی‌تواند به طور کلی توضیح دهد که چطور کار می‌کند. او ترجیح می‌دهد وقتش رو صرف ذخیره‌سازی اطلاعات غیرضروری در مغزش نکند.

7. به راحتی می‌تواند در سیاست‌های اداری حرکت کند

برخلاف همکاران برنامه‌نویس خوب که معمولاً در بیان حرف‌هاشون گیر می‌کنند، بسیاری از برنامه‌نویس‌های بد در زمینه‌های مختلف مهارت دارند که مستقیماً به برنامه‌نویسی ربط ندارد. این مهارت‌ها برای حفظ شغل‌شون ضروری است و کمک می‌کند تا جایگاهشون رو در شرکت حفظ کنند.

8. اعتماد به نفس بالایی دارد

یک برنامه‌نویس بد هیچ‌وقت محدودیت‌ها یا مرزهای دانش خودش رو نمی‌پذیرد. وقتی کاری بهش داده می‌شود، ترجیح می‌دهد خودش به تنهایی با اون کار مواجه بشه و انجامش بده، حتی اگر این کار چند هفته طول بکشه، تا اینکه بره از برنامه‌نویس نزدیک خودش کمک بگیره که شاید بتونه اون کار رو در یک روز انجام بده.

9. اراده قوی دارد

خیلی‌ها ممکنه این ویژگی رو به عنوان سرسختی بنامند، اما این همون چیزی است که برنامه‌نویس بد در مواجهه با هر مقدار شواهدی که نشان می‌دهند رویکرد خاصی مشکلاتی دارد یا کار نخواهد کرد، به نمایش می‌گذارد. او رویکرد خودش رو پیش می‌برد و از تمام مشکلاتی که ممکنه پیش بیاد، عبور می‌کنه، به جای اینکه گاهی بشینه و فکر کنه شاید رویکردهای بهتری وجود داشته باشه.

10. کدهای هوشمندانه می‌نویسد

او می‌تواند کدی بنویسد که همکارانش مجبور باشند برای فهمیدن نحوه کارش، به راهنمای زبان مراجعه کنند. از نوشتن کد در کوتاه‌ترین و پیچیده‌ترین شکل ممکن لذت می‌برد. او کد می‌نویسد برای ماشین، نه برای انسان‌ها.

نتیجه‌گیری:

در نهایت، می‌خواهیم این نکته رو یادآوری کنیم که اشتباهات در مسیر برنامه‌نویسی طبیعی هستند و همه‌ی ما در مسیر یادگیری با چالش‌هایی روبرو می‌شویم. اما فرق برنامه‌نویس‌های خوب با برنامه‌نویس‌های بد این است که اون‌ها همیشه از اشتباهاتشون درس می‌گیرند و به دنبال راه‌حل‌های بهتری می‌گردند. با آگاهی از این ویژگی‌های منفی، می‌تونیم از افتادن در دام‌های مشابه جلوگیری کنیم و تبدیل به برنامه‌نویسان بهتری بشیم. پس همیشه با دقت کد بنویسید، از کمک همکارانتون بهره ببرید و از اشتباهاتتون برای رشد و پیشرفت استفاده کنید. در آی کد آکادمی، هدف ما اینه که شما رو در این مسیر حمایت کنیم و به شما کمک کنیم تا بهترین نسخه‌ی خودتون رو به عنوان برنامه‌نویس بسازید!